Βαριόμουνα τρομερά.
Παρ' όλο που ο έγινε Σπάρτακος μέλος της
Σπαρτιατικής Μυστικής Αστυνομίας και πάλι
βαριόμουν τρομερά. Μέχρι που πριν από δυο χρόνια
έκανα ένα φίλο. Είναι ένα μικρό σκυλάκι που
συνάντησα μια μέρα που κατασκοπεύαμε κάτι
σκλάβους. Ανήκει σ' έναν (μάλλον σπουδαίο) Αθηναίο
που τον λένε Αλκιβιάδη. Γίναμε αμέσως πολύ καλοί
φίλοι. Τον φωνάζουν Ερμή, κι όλο τρέχει και πηδά
από 'δω και από 'κει. Τώρα
όμως γυρίσαμε πίσω στη Σπάρτη και μου λείπει ο
Ερμής που μένει ακόμα στην Αθήνα με τον αφέντη
του. Δεν είναι καθόλου δίκαιο... Ήταν
ο μοναδικός
αληθινός μου φίλος. Είμαι πολύ λυπημένος. |