|
Φύγανε όλοι
τώρα. Αληθινοί, καλοί Σπαρτιάτες. Εμείς οι
Σπαρτιάτες δεν γράφουμε. Πώς
θα τους θυμάται η Ιστορία; |
Θυμήσου Πάτρονας ο Μέγας. Πολεμιστής
σπουδαίος, μέλος των Εφόρων, πάντα έκανε το
καθήκον του, χωρίς να νοιάζεται για το κόστος.
Πέθανε με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι. |
|
Θυμήσου Απολλωνία, μια αληθινή Σπαρτιάτισσα.
Έδωσε τη ζωή της για το έθνος, σκότωσε τον
επικίνδυνο είλωτα, τον Πύραμο. |
|
Θυμήσου Ο Ζευς, το αγαπημένο μου σκυλί. Όλα
αυτά τα χρόνια έξω από τα τείχη της Αθήνας. Πάντα
στο πλευρό μου. |
|
|
Πρέπει να
γυρίσω στην Αθήνα τώρα. Είμαστε νικητές. Πρέπει
να ξεφορτωθούμε αυτή την ανόητη Δημοκρατία που
έχουν. Πρέπει να διαλέξω τριάντα πολίτες που θα
κάνουν κουμάντο. Θα είναι οι ΤΥΡΑΝΝΟΙ. Θα
κυβερνάνε στο όνομα της Σπάρτης. Όσο καιρό
κρατάνε την τάξη στην πόλη θα κάνουν ότι θέλουν.
Θα λένε ψέματα, θα κλέβουν, θα ξεγελάνε, θα
σκοτώνουν! ...Τυραννία. Ωραία! Τώρα μπορώ να βγω
στη σύνταξη και να πάω στη Σάμο. |
|